Placebo - MTV Unplugged (2015)

Koncerty z serii MTV Unplugged często stanowiły ważne wydarzenie w muzycznym świecie. Wiele z nich zapisało się w historii jako legendarne, jak na przykład koncert Nirvany z 1993 roku. Pierwszy taki koncert został zagrany kilka lat wcześniej: w późnych latach 80. odżyło zainteresowanie muzyką akustyczną i wielu artystów oczarowało nas swoimi piosenkami w akustycznych aranżacjach.

REDBACK - słówko o zespole i zapowiedź debiutanckiej płyty

Z krakowskiego smogu powoli wyłania się debiutancka płyta grupy REDBACK. Zespół, który do tej pory kąsał publiczność muzyką metalową podczas koncertów, już teraz trafia do naszych głośników w postaci singla Redback. Takim tekstem promocyjnym reklamuje się metalowy zespół REDBACK, który mam zamiar Wam bliżej przestawić. Nazwa zespołu pochodzi od jadowitego pająka, ale spokojnie możecie dać się "pokąsać" ;)

Foo Fighters - Sonic Highways. Odcinek 8: Nowy Jork

Wypadałoby zakończyć wreszcie zakończyć prezentowanie Sonic Highways, co prawda o wiele za późno, ale pominąć ostatniego odcinka nie można :) Szczególnie, że dotyczy tak znanego miasta jak Nowy Jork - ogromna, wielokulturowa metropolia musi przecież być ważną częścią amerykańskiej muzyki i popkultury. Nowy Jork został nazwany w tym odcinku Najwspanialszym Miastem Ameryki oraz "mini światem" z powodu tak dużej ilości różnych ludzi i kultur. W tym mieście każdy może czuć się anonimowo - kiedy David Bowie nagrywał płytę w studio z tego odcinka, nikt go nie poznał. Ludzie praktycznie nie zwracają na siebie uwagi w mieście, gdzie codziennie mijają setki ludzi.

Gregoriev - When Death Comes (2015)

Ostatnio miałam okazję przesłuchać album When Death Comes - solowe dzieło warszawskiego multiinstrumentalisty i wokalisty Grzegorza "Gregorieva" Morawskiego, na co dzień występującego w zespole Skóra Świata. Pod szyldem Gregoriev nagrał on ciekawy koncept album w klimatach metalu gotyckiego, do którego pomysł zaczerpnął z literatury. Nawet jeśli nie jesteście fanami koncept albumów, ale kochacie mroczne, klimatyczne granie, ten album na pewno Wam się spodoba.

Entiwne - Chaotic Nation (2015)

Entiwne to jedno z moich najlepszych odkryć. Szybko polubiłam ten fiński zespół ze względu na rockową przebojowość, odrobinę "gotyckiego mroku" charakteryzującego wiele skandynawskich zespołów rockowych i jak zawsze tego nieokreślonego "czegoś", co sprawia, że serce zaczyna szybciej bić, kiedy odkrywasz nową muzykę. Wpadające w ucho utwory, nie będące jednocześnie "zbyt popowe", wszechstronny wokalista, ostre riffy i od czasu do czasu motywy klawiszowe łagodzące całość to właśnie styl Entwine.

The Libertines - Anthems for Doomed Youth (2015)

Źródło:stereogum.com

Poza kilkoma wyjątkami nie przepadam za indie rockiem (o czym już kiedyś pisałam). Wyjątkami tymi są m.in. właśnie The Libertines, Dirty Pretty Things i The Kooks (ale tylko dwie pierwsze płyty). Co mi się spodobało w The Libertines to inspiracje bardziej punkowe niż popowe, brzmienie gitar, specyficzne teksty dotyczące relacji Carl Barat - Pete Doherty. Właściwie sama sobie się dziwię, że mi się spodobali, ale czasem tak bywa.

Chris Cornell - Higher Truth (2015)

Chris Cornell jest wysoko ma mojej (i zapewne nie tylko mojej) liście ulubionych wokalistów. Nic dziwnego, że cieszy mnie duża ilość płyt, na których się udziela/udzielał. Soungarden, Audioslave, Temple of the Dog, płyty solowe - jest tego sporo i na tym na pewno się nie zakończy. Może reaktywacja Audioslave, choćby na jedną płytę? Kto jest za?

Leaves' Eyes - King of Kings (2015)

Leaves' Eyes jest ostatnio moim ulubionym zespołem metalowo-symfonicznym. Każda ich płyta bardzo mi się podobała i jak już pisałam w innym poście, cenię ich między innymi za konsekwencję w stylu przy jednoczesnym nie powtarzaniu tego samego na kolejnych płytach. Wydawało mi się, że niedawno zasłuchiwałam się w Symphonies of The Night - piątej płycie Liv i spółki, a już pojawiła się szósta: King of Kings.

Leaves' Eyes: kilka słów o zespole, czyli zachęta do przesłuchania ich nadchodzącej płyty pt. Kings of Kings

O Leaves' Eyes wspomniałam już kilka razy, m.in. przy pisaniu o mitologii nordyckiej (tutaj) czy moich ulubionych wokalistkach (tutaj). Pojutrze wychodzi ich nowa płyta zatytułowana Kings of Kings i tak bardzo nie mogę się doczekać, aż ją usłyszę, że muszę jeszcze raz wspomnieć o tym zespole :) 

Bullet For My Valentine - Temper Temper i Venom

Nie wiem, jak Wy, ale ja momentalnie zakochałam się w Bullet For My Valentine po usłyszeniu Tears Don't Fall i All These Things I Hate. Ich muzyka była dokładnie tym, czego wtedy potrzebowałam, jeśli chodzi o metal (a przynajmniej ten reprezentowany przez młode zespoły). Mniej więcej w tym samym czasie poznałam też Trivium i Avenged Sevenfold i choć teraz wiem, że te zespoły trochę różnią się muzycznie, na początku wydawały mi się podobne. Do tej pory śledzę ich nowe płyty (bardzo pomaga w tym Facebook, inaczej nie wiem czy bym wiedziała, kiedy jakiś zespół wydaje nową płytę, tyle tego jest), chociaż największą słabość mam do Trivium.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 7: Seattle

Źródło: freeimages.com

Fanowi rocka Seattle kojarzy się zapewne z grungem i czterema wielkimi zespołami: Nirvaną, Soundgarden, Alice In Chains i Pearl Jam nazwanymi Wielką Czwórką Seattle. W przedostatnim odcinku Sonic Highways, Dave Grohl, który kiedyś sam należał do nurtu grunge grając w Nirvanie, odwiedza to miasto, które (jak możecie się domyślać) wyzwala w nim wiele wspomnień, zarówno dobrych, jak i złych.

W ciekawym architektonicznie studiu Roberta Langa zespół nagrywa utwór Subterranean, a o Seattle, wytwórni Sub Pop i muzycznej scenie miasta opowiadają m. in. Chris Cornell, Duff McKagan, czy Jack Endino.

Wszyscy jesteśmy fanami

Pracowałam kiedyś z dziewczyną, która była fanką polskiego hip-hopu. Czasem na żarty kłóciłyśmy się o różniący nas gust muzyczny, ale moja koleżanka była miłą dziewczyną i choć na pewno byśmy się nie zaprzyjaźniły, dobrze nam się pracowało. Poza nami, w tym samym pokoju pracowało jeszcze dwie czy trzy osoby i bardzo dobrze się ze sobą czuliśmy, więc często rozmawialiśmy na różne tematy, m. in. na temat muzyki i po jakimś czasie wszyscy znaliśmy już swoje muzyczne gusty.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 6: Nowy Orlean

Nowy Orlean to szóste miasto na trasie Foo Fighters. Zostało założone przez francuskich osadników, znajduje się tu wiele zabytków m.in. French Quarter - Francuska Dzielnica z charakterystycznymi balkonami, która jest centrum turystycznym całego miasta. Nas jednak bardziej interesuje muzyka niż architektura, a muzyki w Nowym Orleanie nie brakuje, gdyż jest on uważany za kolebkę jazzu. Piosenką nagraną w tym odcinku jest In The Clear - energiczny, wesoły rockowy numer.

The Plantators - Done (2015)

Źródło: facebook.com/theplantators

The Plantators to kolejny utalentowany polski zespół, który z przyjemnością Wam prezentuję. Właśnie robią pierwsze kroki na rynku muzycznym - w zeszłym miesiącu pojawiła się ich EP-ka zatytułowana Done. Magda i Mikołaj, bo to oni tworzą The Plantators, grają muzykę, która można określić jako mieszankę folku, rocka, indie i country. Jakkolwiek określimy ich twórczość, nie zmieni to faktu, że warto się nią zainteresować.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 5: Los Angeles

W piątym odcinku Sonic Highways zespół Foo Fighters odwiedza jedno z najsłynniejszych amerykańskich miast - Los Angeles: Miasto Aniołów, siedzibę  Hollywood. Piosenką tego odcinka jest Outside nagrana w Rancho de La Luna. Los Angeles kojarzy się ze sławą, bogactwem, najsłynniejszymi wytwórniami filmowymi i muzycznymi, ale nie to interesuje naszych muzyków w tym odcinku. Postanawiają oni zostawić za sobą światła wielkiego miasta i zatrzymać się... na pustyni.

Koncert Cochise Łomża 19.06.2015

Gdy tylko się dowiedziałam, że Cochise zagrają w moim mieście, wiedziałam, że muszę iść na ich koncert. Poznałam ich muzykę za sprawą utworu Letter From Hell z debiutanckiego albumu Still Alive kilka lat temu. Do tej pory wydali 3 płyty, a już na jesieni pojawi się kolejna: The Sun Also Rises For Unicorns. O zespole pisałam wcześniej tutaj (KLIK).

Open Access - Over a Mountain Peak (EP)

Zdecydowanie mam słabość do folk metalu. Ciężkie brzmienie gitar plus instrumenty i aranżacje folkowe skradły moje serce po poznaniu Eluveitie, Arkony i innych podobnych zespołów. Dziś z przyjemnością mam okazję przedstawić młody i bardzo utalentowany krakowski zespół Open Access.

Dark Sarah - Behind The Black Veil (2015)

Rok temu pisałam o solowym projekcie byłej wokalistki Amberian Dawn, Heidi Parviainen (ten post możecie przeczytać tutaj). Heidi postanowiła wydać płytę pod pseudonimem Dark Sarah i jak napisała na oficjalnej stronie, Behind The Black Veil jest koncept albumem opowiadającym historię pewnej kobiety, której mąż pozostawia ją przed ołtarzem dla innej. To wydarzenie zmienia ją, sprawia, że staje się silniejsza, ale odkrywa też swoją "ciemną stronę".

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 4: Austin

Austin, stolica stanu Teksas, "oaza w Teksasie": czwarty przystanek w podróży Foo Fighters. Miasto, które nie kojarzyło mi się absolutnie z niczym, teraz zapewne będzie mi się kojarzyć z piosenką What Did I Do?/God As My Witness. 

Nowe na playliście: Moonspell i Nightwish

Dzisiaj obchodzimy Święto Pracy, więc postanowiłam uczcić to pracując nad nowym postem ;) Poza tym pora też na krótką przerwę przed kolejnym odcinkiem Sonic Highways. Pewnie już zdążyliście się znudzić moimi spostrzeżeniami na temat Foo Fighters (ale jeszcze kilka odcinków przed nami!). Postanowiłam napisać kilka zdań na temat dwóch płyt, których słuchałam ostatnio i co do których mam mieszane uczucia, choć w sumie mi się podobają.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 3: Nashville

Z Waszyngtonu przenosimy się do Nashville - stolicy muzyki country, miasta zwanego też "Atenami Południa" z powodu wielu uczelni w mieście. Z tego miasta pochodzi m.in. zespół Kings of Leon. W odcinku spotykamy taką gwiazdę country jak Dolly Parton, a zespół nagrywa utwór Congregation w studiu Southern Ground.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 2: Waszyngton

W drugim odcinku Sonic Highways nasza ekipa ląduje w stolicy Stanów Zjednoczonych, Waszyngtonie. Większość z nas kojarzy to miasto z budynkiem Białego Domu - siedziby Prezydenta. Czy jest tu miejsce na muzykę? Czy Waszyngton ma swój własny muzyczny klimat? Oczywiście, że tak!

Spontane - Mojra (2014)

Źródło: http://spontane.bandcamp.com/

Warszawski zespół Spontane to kolejna świetna polska kapela, którą mam przyjemność Wam przybliżyć. Istnieją już od 2003 roku i do tej pory dorobili się dwóch EP:  Nie czekając na słońce (2004) i Odnajdź siebie (2007) oraz jednej długogrającej płyty pt. Mojra, wydanej w czerwcu zeszłego roku. Muzyka zespołu pojawiła się też na kilku kompilacjach, m.in. Children Of  Metal International Vol3. czy D.Y.I. 2007 - FUCK YOU? vol.1.

Foo Fighters - Sonic Highways. Odc. 1: Chicago

Lubię dokumentalne filmy i programy o muzyce. Oglądałam kilka odcinków serii VH1 Classic Albums, brytyjski serial 7 Epok Rocka, Some Kind of Monster Metalliki, kilka filmów o Nirvanie i innych zespołach. Ciekawi mnie nie tylko muzyka, ale także to, co artyści mają do powiedzenia o muzyce, karierze, show biznesie, swoich inspiracjach i drodze, którą przebyli, by znaleźć się tu, gdzie są teraz. Jest wiele interesujących historii i często zabawnych anegdot, które możemy poznać. Zawsze interesowała mnie też historia muzyki rozrywkowej, szczególnie też cięższej, więc kiedy pojawia się nowy muzyczny dokument, chcę go obejrzeć.

Billy Idol: notka o artyście + kilka słów na temat jego najnowszej płyty Kings & Queen of the Underground

Źródło: Flickr.com Autor:

rockmusicreview

Brytyjskiego muzyka Billy'ego Idola (prawdziwe nazwisko William Broad) znałam bardziej z pseudonimu i image'u niż twórczości dopóki nie usłyszałam coveru jego utworu Rebel Yell w wykonaniu HIM. Piosenka niesamowicie mi się spodobała, użyłam więc mocy You Tube'a aby usłyszeć Rebell Yell w oryginale, a potem posłuchać innych piosenek Idola.

Lubię lata 80. z całą ich kiczowatością i dużą ilością dobrej muzyki, nie tylko rockowej i Billy Idol bardzo się wpasował w mój gust. Przepadam nie tylko za Rebel Yell, ale też White Wedding, Eyes Without a Face, Dancing With Myself czy cover Simple Minds Don't You Forget About Me.

Wyznania zakupoholiczki, czyli moje najnowsze nabytki płytowe

Koniec grudnia i styczeń to czas zimowych przecen. Podczas, gdy zima jeszcze w pełni sklepy odzieżowe już wyprzedają zimowe kolekcje. Przyznaję, że kupiłam sporo rzeczy wartych swojej ceny, które przydadzą mi się nie tylko w zimie. Jak wiele kobiet lubię wyprzedaże, ale mimo tego jestem oszczędna i nie, nie mam dziesięciu szaf ciuchów i pięćdziesięciu par butów. W tym roku, poza przecenami na ubrania skorzystałam z wyprzedaży na płyty i książki. Prawdę mówiąc, już dawno nie kupiłam tylu płyt w tak krótkim odstępie czasu. W tym poście mam zamiar się pochwalić swoimi zakupami.

O Floor Jansen i Nightwish raz jeszcze

Pisałam właśnie inny tekst, kiedy wpadłam na nowy news na stronie Ultimate Guitar, gdzie często zaglądam na przykład w poszukiwaniu inspiracji na przykład na nowe posty na bloga. Dotyczył on Floor Jansen i Nightwish. Na początku miał to być krótki post na fanpage'u, ale miałam za dużo do napisania na ten temat. Pewnie niektórzy z Was mają już dość gadania o kolejnych wokalistkach Nightwish i tej całej wojny o to, która jest "najlepsza". Ja osobiście nigdy się w tę wojnę nie angażowałam i nawet nie zamierzam. Post będzie o czymś innym.

Dobre, bo polskie: Carrion

Kilka lat temu przez jakiś czas namiętnie słuchałam Eski Rock dopóki nie znudziły mi się te same utwory puszczane w kółko, zwłaszcza, że niektóre z nich z rockiem miały mało wspólnego. Jednak dzięki tej stacji poznałam kilka ciekawych zespołów. Jednym z nich był Carrion. 

Mastemey

Po raz kolejny mam przyjemność napisać o młodym i utalentowanym zespole. Tym razem coś dla fanów trashu - krakowska kapela Mastemey założona w 2008 r. w Krakowie z inicjatywy Kamila Haby (perkusja) i Łukasza Bartkowicza (wokal, gitara).

Amerykański Metal Symfoniczny

Od zawsze było tak, że to, czego słuchało się w Europie niekoniecznie przyjmowało się w Stanach Zjednoczonych (i odwrotnie). Wielu europejskich artystów marzy jednak o tym, żeby odnieść sukces za oceanem. Dlaczego tak bardzo im na tym zależy? Być może dlatego, że jest to ogromny rynek. Poza tym, europejskiemu artyście dość trudno jest się wybić w USA i pewnie dlatego uważane jest to za duże osiągnięcie. 

Podsumowanie 2014

Podsumowanie roku to ważna rzecz, bez niego mój blog byłby niekompletny. Zrobiłam je zarówno dla siebie, jak i dla Was. Myślę, że niespodzianek raczej nie będzie, jestem stała w uczuciach jeśli chodzi o muzykę, nie odkryłam też nic, czym nie podzieliłabym się już wcześniej, tak więc zapraszam na mój muzyczny przekrój roku 2014.